مطالعه علل احتمالی عدم رخنمون گسل های منطقه زاگرس

رشته کوه زاگرس که در جنوب غرب ایران واقع شده است،یکی از کمربندهای چین-تراست خورده با فعالیت تکتونیکی ولرزه خیزی بالا درکره زمین بوده و جزء مهمی از تکتونیک فعال خاورمیانه است. پی سنگ موجود در این کمربند چین-تراست خورده فعال،شامل گسل های تراستی پی سنگی ولرزه ای متعددی است که توسط سنگ های رسوبی وچین خورده فانروزئیک پوشیده شده اند.این گسل ها مسبب برخی از زمین لرزه های پنهان در کمربند چین- تراست خورده فعال زاگرس هستند که گسل خوردگی سطحی همزمان با این زمینلرزه ها،نادر است.احتمال گسیختگی سطحی زمین،در اثر گسیختگی زمین لرزه ای را می توان با استفاده از برخی خصوصیات ویژه گسل ها،تخمین زد:که بر اساس روابط بین 1- پهنای گسیختگی زمینلرزه ای 2-توزیع عمق کانونی زلزله ها3- بزرگی زمینلرزه ها4-ابعاد گسل5-هندسه گسل و 6-رابطه بین تکتونیک وچینه شناسی در کمربند چین-تراست خورده زاگرس،می باشد. ما روابط تجربی،جهت تعیین احتمال ظاهر شدن سطحی گسل خوردگی ها در کمربند چین- تراست خورده زاگرس را ارائه کرده ایم.نتایج بدست آمده در این مدل های احتمالی،مطابقت خوبی با مشاهدات صحرایی دارد.